The Antler King

4 jaar geleden leerden we The Antler King kennen met het erg mooie 'Patterns' waarvan ondermeer Gold Red Circles nog regulier door onze playlists fladdert: een veelzijdige band met fijne muzikanten en een stevige live reputatie.

Wat waren we blij toen de nieuwe plaat 'Ten for a bird' overal enthousiast onthaald werd en de eerste singles op de radio ons muzikaal geheugen binnendrongen om daar dartel te resoneren.
Nog blijer waren we dat muzikaal koppel Esther Lybeert & Maarten Flamand met genoegen hun nieuwe plaat in ons staminee kwamen voorstellen.
Opnieuw toonde The Antler King zich - ondanks de krappe bezetting :) - als een veelzijdige band. Dat is deels een technologisch gegeven - Maarten leeft zich graag uit op zijn baspedalen en is zo vergroeid met zijn loops dat we ons afvragen of hij die ook aan de ontbijttafel nuttigt, terwijl Esther zich vanachter haar drums omringt met schattige stoeltjes met daarop nog schattigere instrumentjes, maar is vooral ook een bewijs van muzikale gretigheid, kunde en enthousiasme.

The Antler King daagt zijn publiek steeds uit met verfrissende ideëen of muzikale kunstjes, maar zonder het nodeloos moeilijk te maken. Wat ze je ook sereveren, het komt uit de onderbuik  en gaat recht naar het hart. Of ze het nu intiem en klein houden met een melancholisch nummer over de door de klimaatopwarming gedoemde ijsberen, of alle registers open trekken en je recht in het gezicht blazen met het fantastische Orange Monkey (over een misschien ook wel gedoemde diersoort): The Antler King is puur in al zijn gelaagdheid, oprecht in elke noot en frivool bij elke ademtocht. Straf concert dit.